با توجه به این که مجلس در رأس امور نیست، مجلسیان به شدت تلاش می‌کنند تا با دست با کفایت بنده اقلاً در رأس اخبار قرار گیرند. لذا دلخوش باز هم از سروده‌هایش می‌خواند و علی لاریجانی هم حظ می‌کند و می‌خندد.

عاجزانه تقاضا می‌کنم در یکی از جلسات مجلس که آقای دلخوش نطق دارند، بنده هم دعوت شوم. من تا به حال شاعری با این اوضاع و احوال را از نزدیک ندیده‌ام. می‌ترسم آرزو به دل از دنیا بروم. ضمناً چند سؤال هم درباره شیوه شاعری ایشان دارم که باید از خودشان بپرسم.

محمدکاظم دلخوش، نماینده صومعه‌سرا در خلال بررسی یکی از طرح‌ها که به بررسی وضعیت اداره‌های پست مربوط می‌شد، با اجازه لاریجانی جدیدترین سروده خود را خواند:

با سروش خدمت مردان پست

می‌توان اندوه را از چهره شست

مردمی از جنس ناب و سادگی و باصفا

عزم را جزم کردند برای شما

نامه‌ها را جمع کردند بهر شما

شهر را پر خواهند کرد با بزم و سرور

برای این که مجلسیان خیالشان راحت باشد که فقط در مجلس سؤال‌های ادبی می‌پرسم و جر و منجر سیاسی نمی‌کنم، سؤال‌هایم را به شرح زیر به اطلاع می‌رسانم:

1- آقای دلخوش شعرهایشان را در چه حالتی می‌سرایند؟ ایستاده، نشسته، خوابیده، یا نیم‌خیز؟

2- ولتر می‌گوید: سطر اول شعر هدیه خداوند است، نظر آقای دلخوش درباره سایر سطرهای شعرشان چیست؟

3- گفته می‌شود که شاعران وجدان آگاه زمانه خویشند. آقای دلخوش، در این دوره و زمانه چه دیده‌اند که این جوری شعر می‌گویند؟

4- ایشان معمولاً برای سرودن شعرشان بیش از یک دقیقه وقت صرف می‌کنند یا خیر؟

شهرام شکیبا

داش علی لاریجانی

در راستای تلاش مجلس برای قرار گرفتن در رأس امور طنز کشور، علی لاریجانی، رئیس مجلس در واکنش به این که در یک برنامه تلویزیونی مجری وی را علی‌آقا خطاب کرده، گفته است: «اگر دوستان برای اثبات رفاقتشان به بنده «علی آقا» می‌گویند، یک «حاج علی» بگویند بهتر است.»

به نظر من آقای لاریجانی نباید سرشوخی را با تلویزیون باز کند، چون ممکن است مجریان مؤدب برنامه منظورنظر ایشان که البته کارشان اصلاً و ابداً کپی‌برداری از VOA نیست، یک چیزهای دیگری بگویند. مثلاً با توجه به این که ایشان به سفر کربلا هم رفته‌اند، از فردا بگویند «کبلائی» یا چون سفر مشهد رفته‌اند، بگویند «مشدعلی» و ...